bakmayın siz benim böyle yosun tutmuş
eğri büğrü duran mezartaşıma
sizin yaşadığınız Dünya da bende yaşadım
benim de az şeymi geldi sanki başıma
bende aşık oldum şiir yazdım bende ağladım
beni de güldürmedi hiç bir zaman kader
acılarımı hep içimde bende sakladım
beni de yedi bitirdi yalnızlıklar hep keder
bende çok işsiz dolaştım cadde boylarında
hep korktum bende korkak yaşadım
bende saz çaldım türkü söyledim ara sıra
tutunacak bir dal bende bulamadım
beni de mahvetti altüst etti hayat
beni de tüketti yordu
hiç bitmeyecek sandığım şarkılarım
artık mezar taşımda bile kayboldu
Kayıt Tarihi : 26.9.2008 20:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Kemal Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/26/mezartasi-5.jpg)
Sen gitmeden gittiğini söyledin ve de gittin
Şu sözlerin altına imza atmayacak bir kul var mıdır
Benim sandığımız bu dünya ne kadar anlamsız şimdi senin için değil mi
Koş nefsim koş
Belki ulaşırsın arzu ettiğin menzile
Ama varacağın yerin belkisi yok
Bellisi var:kara toprak,soğuk ve yalnız bir alem...
Allahülalem....
Rahmetullah
beni de tüketti yordu
hiç bitmeyecek sandığım şarkılarım
artık mezar taşımda bile kayboldu
evet ustad bir gün hepimiz ebedi hayata intikal edeceğiz kalemine sağlık selam ve dua ile
namık cem
TÜM YORUMLAR (27)