Mezarlıktan Söylevler Şiiri - İrem Coşkun

Öksürüyor ruhlarla bütünleşmiş mezarlık bekçisi.

Ölülerin toprağındaki menekşelerin elçisi,

Taşkın su yetinemez köprülerle a dağ kalesi!

Ensendeki heves bir yabancının kirli nefesi.

Açılan pencerenin içerisi ağlayan çocuğun kırık halesi.

Tepeye asılı bulutların üzgün ifadesi,

Tutulma adı altında ayın kanlı maskesi,

Zemheride etrafı saran ölü menekşelerin bahçesi,

Bilinir bu hüznün dolduramadığı umut haznesi,

Şimdi kabullen, bu sirenler ölümün sesi.

Hep reddettin, nefisti insanın giymekten vazgeçemediği giysisi.