Saçlarını tarıyor ölüler
Korkuyor mezarlıktaki aynalar
Çürümüş kemikler bile hayaller kurar
Gün gelir insan kalpsiz de yaşar
Ruhunu satmışken şeytana melekten maskeler takar
Gözlerine sürme çekiyor ölüler
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Herseye uzak , cansız bedenler gibi bakıyoruz öylece
Çocuklar doğmadan ağlıyor artık
Boş gözlerle mezarlığa dönen hayatlara
Toprak bile kanıyor artık
Saygı ve selam ... tebriklerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta