Kimdir, kara toprak da yatanlar; Niye kalkmaz,
Hoşnut’ mu yerinden de yatarlar güne çıkmaz,
Her kimse yatanlar, beni duymaz bana bakmaz,
Memnun ki yerinden de, yatarlar kabirinde.
Sevmiş ki yatanlar, hala kalkmaz şu yerinden,
Memnun ki yatanlar, geri dönmez dı serinden,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
