Mezarlikta Şenlik Şiiri - Yücelay Sal

Ey kavga günlerinin eksik keskinliginde kaybolan çiglik
Ey simdi adini bir türlü begenmeyen isyan çiçegi
Ey artik kendi tapinagina sigmayan günahkar
Kestiler mi haramiler suya indigin yolu
Sirdasin papatyalar da dinlemez oldular ha
Al öyleyse bu geceligine ödünç benden beni
Bu geceligine aglama duvari edin kendine
Kirk imbikten süzdügüm suskunlugumu da al
Bir zerresini Eyüp’e armagan ettigim sabrimi da
Anlat hadi
Içinin olanca zehrini bana akit
Gözyaslarini dipsiz sarnicina yüreginin
Akisinda kus ötüsleri tasiyan sularin sesiyle anlat

Nasil kirdi yasamini acili ayriliklar
Sancili sayriliklar sardi sabahlarini

Gece geceligini çikarsin sen yalnizligindan soyun
Birak senden öte devlessin dursun kristal aynalarda
Çocuk civiltilariyla kardes o fisiltinla anlat ama
Üzümde tütünde çalisan kizlarin bagisi için
Dökme gözlerini gözlerimin bebegine bebegine
Hadi hafiifle Isa’nin babasi biliyorsun marangozdu
Ve senden daha masum degildi Çilgin Bakire Meryem
Konustukça bagbozumu atesleri aydinlatir yollarini
Içli bir dag havasi elinden tutar sözcüklerinin
Daha bir uysallasir acilarin böylece
Saçilsa da ömründen sararmis onca yaprak
Iste ruhun karsinda o azgin nemfomanyak
Dökülsün bes yidizli o konyak o afrodizyak

Hayata açilan sonsuz bir kumsaldi yürüdügün
Bazen durup kumdan satolar yaptin binbir özenle
Bitirince büyük bir zevkle yikmak için
Bilirim hep ayni açik limana demirlemekten
Yüregi yosun tutabilir bir geminin
Ama iste uçup gitmis avucundan o güzelim sarkilar
Dümbükler abazan oglanlar kusatmis günlerini
Çocuklugunun süslü is defterini burusturup atmislar
Simdi firtinadan korumaya çalistigin ciliz ölü kandili
Aydinlatmiyor ardinda biraktigin soru isaretlerini
Karart atik sigarani çekitigin son dumala
Geçmisini sarmalayan sepya tozlari savur
Varsin solsun yakanda büyüttügün kor asi karanfiller

Demek ki ruhuhu çimdikledi o sahane sefiller
Iflahsiz nekrofiller aptal vajinofiller