Ömürleri boyunca özledikleri bahar
Gelmiş ayaklarına, kayıtsız yatmaktalar.
“Bir esenlik mevsimi getirdim işte size,
Ama siz nerdesiniz? ” diye sormakta rüzgâr.
Müjdeler taşıyan kuş cıvıl cıvıl her sabah
Göğün perdelerini şarkılarla aralar.
Ne rüzgâra, ne kuşa kulak verecek gönül,
Ne çiçek tufanına dönüp bakacak göz var.
Bu gecikmiş mevsime küskünler mi acaba?
Belki düşünmekteler: “Artık nemize yarar? ”
Çekmişler üstlerine yorganını toprağın
Uyumak ve uyumak için sonsuza kadar..
Kayıt Tarihi : 11.2.2012 14:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!