Mezarlıkta Şiiri - Günay Özdeniz

Bir nefes fazla almak için çekilen azap
Kopar halkalarından,kurtulur bir solukta.
Zamanın tellerinden ses vermez olur mızrap
Issızlaşır sonsuzluk ülkesi mezarlıkta.

Ömür denen testiye doldurduğumuz çile,
İnsanları hiç sayıp o ettiğimiz hile;
Yarın hep karşımıza dikilince nafile
Bu varlığın yoksulluk ülkesi mezarlıkta.

Yerde sürünen ile gökte uçan denkleşir,
Yelde uçuşan tozla sudaki ses dertleşir.
Ezilenleri önünde ezenleri titreşir;
Terazilerin bolluk ülkesi mezarlıkta.

Edindiğimiz dertler gömülür hırsımızda
Can bir gün olup ta son bulunca kanımızda;
Kısmetimiz bir tutam çiçek başucumuzda
Fatihaların çokluk ülkesi mezarlıkta.

Kimbilir hangi çağda kaçıncı yaşımızda,
Aslımıza dönüpte toprak olduğumuzda
Neler duyacağız şu ezilen ruhumuzda;
Kemiklerin mutluluk ülkesi mezarlıkta.