Çok eski bir mezarlık, uçsuz, bucaksız geniş,
Binlerce yaşayanın, nefesleri kesilmiş...
Hayat başlamış, bitmiş binlercesi yatmakta,
Mezarlık daha da boş, yenisi katılmakta…
Sessizliğin içinde, sessiz dolaşıyorum,
Gidenlerin yerine, çok duygulanıyorum…
Osmanlıca taşlar var, yeniler azınlıkta,
Tanıdıklar yok gibi, ceddimiz bulunmakta…
Kadın, erkek ve çocuk, yaratan emrindeler,
Kâfir, Mümin ve fâsık, eşit görünmekteler...
Sanki aynı andalar, zamanlama çok farklı,
Kültürleri, dinleri, inançları apayrı...
Sanki ölülerleyim, onlardan birisiyim,
Ölülerin içinde, ölümün dirisiyim…
Zamanları mı durmuş yoksa yaşıyorlar mı?
Kim ölüdür, kim diri, bize acıyorlar mı?
Fatiha gönderiyor, dualar ediyorum,
İtaat eden bunlar, hep tövbe ediyorum…
Günah işleyemiyor, zarar veremiyorlar,
Rablerine tam bağlı, isyan edemiyorlar...
Her birinin mâzisi, hâtırası, farklıdır,
Her birinin çocuğu, malı, mülkü de vardır…
Aile ihtişamı, onur, gurur hep vardı,
Kimisi onursuzdu, itibar aramazdı…
Çocukları olanlar, doyamadan gidenler,
Çocuğu olmayanlar, yapayalnız gidenler…
Kimisi torpilliydi, işleri rast giderdi,
Daima korunurdu, çevresi çok genişti…
Kimisinden korkulur, endişe edilirdi,
Kimisi fedakârdı, cömertti, sevilirdi…
Kimisi kimsesizdi, yakınları hiç yoktu,
Kimisi kalabalık, fakat parası yoktu…
İftiraya gidenler, ya da kabullenenler,
Topluma çıkamayıp, rezil edilenler…
Yalancı şahitlerle, yalnız bırakılanlar,
Delillerle ortada, Rab'bin huzurundalar...
Kimi zengin, kibirli, zelil şekilde öldü,
Ölümü düşünmedi, ezilene hep güldü...
Öldüğüne inanılamayanlar mı desen?
Yavaş yavaş ölen mi, sıkıntıdan kanserden…
Kimisi vakıf kurdu, vakfı hâlâ çalışır,
Fakirler, garibanlar, dualarla yarışır…
Kul hakkı borçlarıyla; helâlleşemeyenler,
Helallikte gönüllü, şimdi beklemekteler…
O kadar fakirdi ki; yine isyan etmedi,
Kapısı çalınmadı, ziyaret edilmedi…
Kimi devlet adamı, âdildi, zulmetmedi,
Kimi adaletsizdi, zalimdi ve zulmetti…
Kimisi de çok saftı, daima aldatıldı,
Hakkını helâl etti, ALLÂH(c. c.) ’a inanırdı...
Kimisi de dervişti, delilikle suçlandı,
Rab'bi si onu sevdi, cenneti kazandırdı…
…
Kim ne olursa olsun, şimdi mezarlıktalar,
Yine de dirilere, bir şey anlatmaktalar…
(1995)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 26.5.2011 21:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!