Mezarlıklar Şiiri - İsmail Küpçü

MEZARLIKLAR

Sakin,sessiz duran dikili taşlar
Başkalarının yattığı yer
Allah Rahmet etsin dediğimiz insanlar
Dünyada uyanmamak üzere uyuyorlar
Üzerlerinde ağaçlar ve otlar
Hu, hu deyip esen rüzgarlar
Bize acaba ayılınmı diyorlar
Üzerimize örtülmüş gafletten kalın tabaka
O otlar kadar fıtri bir şuura
Sahip olmaktan mahrum fukara
Kendisinin de varacağı menzili
Orası olduğunu düşünmez hala
Gelin dostlar size bir hakikat diyeyim
Hemde yeminle ilân edeyim
Vallahi ki bu dünya ve mafiha fanidir
Bulutlar misali görünüp, gidicidir.
Her nefis ölümü bekletmektedir
Zamanı bize göre meçhuldur
Çünki ecel ömür içinde gizlidir
Sevkiyat durmadan devam edilir
Her an buradan gidiş vuku bulabilir
Gideceğimiz yol çok uzundur
Hem meşakketli, hem sıkıntılıdır
Azığa ihtiyacımız sonsuzdur
Sermayemiz ise kifayetsiz amellerimizdir
Menzile ulaşmak hayli müşkilatlıdır
O uzun yol ve ebedi seferde
Mağdur olmamak için heryerde
Tek başına kalmak istemiyorsan orada
Beraber olmak istiyorsan dostlarınla
Burada onları iyi seçmek lazım
O yola gidenlere katılmak lazım
Onlarla beraber yaşamak lazım
Onlarla azığı tedarik etmek lazım
Yoksa kalırsın yalnız başına perişan
Dost bildiklerin olur san düşman
İyalin elleri senin yakanda, derler
Niye bizi burada bıraktın yayan
İşte bütün bu gibi halleri düşünmeli
Ona göre şimdiden tedbirini almalı
Bunu tayin edecek olan amil
Kişinin dünyada işlediğidir bil
Bunun ışığındaki hayati amelidir
Sonra sen pişmanlık fayda vermiyor
Çaba sarfetmeyiliz dostlar, sonumuz geliyor
Yoksa eli boş, yüzü kara hallerle
Telafi edilemiyecek bir çok hasarlarla
Ortalarda kalırız, biçare, fukara vede iflasla

09.01.2001