Mezarları gördün mü?
Birsürü taş ve toprak mıydı yoksa gördüklerin?
İşittin mi?
Onlarda bakıp geçerdi bir zaman.
Hissettin mi?
Ölüm sana da, bize de çok yakın.
Ve anladın mı?
Her insan orda yatacak bir zaman.
Mezarlıklar;
Sessizliğin ve unutuluşun adı.
Göstermeye belki hakkı, davayı
Bir yalnızlık kuşağı,
Bir yalnızlık diyarı...
Kayıt Tarihi : 29.4.2007 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben hergün okula giderken Niğde merkezdeki Derbent mezarlığının önünden servisle minumum 4 kez filan geçiyorum iki gidiş iki geliş ve birgün herzaman önünden geçerken dua ettiğim mezarlığa şöyle bi baktım ve ne çok kişi olduğunu gördüm herkesin,herşeyin bi sonu vardı,bu aklımda yeniden canlandı ve etrafımdakilere baktım çoğunun umrunda bile değil ve aklımda bu dizeler belirdi umarım gerçekçi,hatırlatıcı,güzel kelamlar etmişimdir.
Sessizliğin ve unutuluşun adı.
Göstermeye belki hakkı, davayı
Bir yalnızlık kuşağı,
Bir yalnızlık diyarı...
HERKESİN HEPİMİZİN SON DURAĞI OLDUĞU HALDE HERHALDE SOĞUK YÜZÜNDEN MİDİR NEDİR EN ÇOK UNUTTUĞUMUZ YA DA UNUTMAK İSTEDİĞİMİZ YERDİR MEZARLIKLAR. SAYGILAR YAZAN KALEME.
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (2)