Mezarlıklar Şiiri - Mustafa Bilgiç 2

Yaşarken kavga edenler, şimdi sükûttalar,
Belkide fısıldıyorlar bize,duymuyoruz.
Kimbilir hangileri,korkunç bir azaptalar,
Geri gelip de anlatacak yok bilmiyoruz.

Gece,olanca kasvetini getirip örter,
Siyah bir tül gibi,üstüne mezarlıkların.
Kim geçse kenarından, korku ardına düşer,
Uzansa elleri değecek gibi ruhların.

Neler anlatır, şu tuhaf mezarlıklar bize?
Taşlarındaki kimlerin rakam ve harfleri?
Hangi boyut bu,hiç sorarmıyız kendimize?
Bedenlerin göçüp, ruhların bekleştikleri.