Mezarlık Mumları Şiiri - Esra Kaya

Önce
“ ben senin tarlanın
korkuluğu değilim”
dedi kadın
ama aynı sürünün koyunuydu
etini yediler
postunu yere serdiler
ses edemedi
kaşıkla verip sapıyla
gözünü oydular
söz edemedi

Sonra
kargalar tepedeydi
cesaretin
iki bacağını açlıktan
kemiriyordu kırıyordu
eteğine sarılmış çocuklar
çakıldı o bostana
gidemedi..

/….

Önce
“ ben senin makinan
robotun değilim “
dedi adam
aman aynı çarkın
keskin dişlerindeydi
kurulu bir saatti
kurcaladılar bozdular
ses edemedi
gece gündüz
çiğnediler ezdiler
söz edemedi

Sonra
sistemin canavarları
ağzını açmış tepedeydi
cesaretin pazı kemiğini
kırıyor kemiriyordu
aç ve korkulu çocuklar
girdi çarkın dişlerine
gidemedi