CXXI
Hep mi arar insan seni
İnsan oğlu meyve misali
Topraktan gelir toprağa gider
Dalında olan dalında olgunlaşan
Ve olgunlaşınca toprağa düşen
Hep mi arar insan seni
İnsan oğlu meyve misali.
CXXII
Düşen bir saksıydı Azrail
Ve ben bir adım kadar yakındım
Bir saksı hızıyla gelecek ölüme
Ve şimdi anlıyorum
Geç olmuş olsa da
Ölüm bir tesadüf kadar yakın.
CXXIII
Bir mezar taşı
Çevrelenmiş mermer
Birkaç tahta
Ve bir tabut mu
Sanırsın kabri yalnız
Dahası da var
Düşün bakalım.
CXXIV
Ölümle yaşam arası
Sadece bir an
Ne olduğunu bile
Çoğu zaman
Anlamaz insan
Ölüm çalar kapını
Tek bir an ve
Beklemez hazırlanmanı
Acelesi vardır, kim bilir
Daha kimlere uğrayacaktır
CXXV
Ölümü bana sormayın
Ben bilmem ölümü
Şu mezarlar şahittir
Ben daha ölmedim
Dünya duruyor henüz
Ben dünyayı bekliyorum
Bilmem ben daha ölmedim
Ben ölüm değil ecelim.
CXXVI
Eşsizdir ölüm ötesini arama
Yaşayanlar anlayamaz tadını
Her anlatılana inanma
Ölüp de dirilen var mı
Yaşayanlar atar tutar
Birde ölülere sormalı
Bil ki ne kadar farklıdır
Ateş yakar demekle ateşe deymek
CXXVII
Ölüler anlatır ölümlerini
Kimi kurşunla kimi kılıçla
Kimi bir okla kimi bir topla
Ölüler anlatır ölümlerini
Kim bilebilir ölmeden
Nasıl öleceğini henüz yaşarken
Var mıdır tek bir bilen
Az sonra ölüp ölmeyeceğini.
CXXVIII
Bitecekse bir gün hayat
Zevk sürmeye çalışacağına
Elinden geldiğince iyilik yap
Kötülük olmasın ardında kalan
İyilik olsun yanında gelen
Bitecekse bir gün hayat
Hangi mezar yalan söyler
Aç gözünü kulağını ibret al
Dinle biz ölüleri örnek al.
CXXIX
Ölmeden ölümü hatırlaman için
Daha ne kadar çoğalmalı mezarlıklar
Görmüyor musun ölüm kaçınılmaz bir an
Gün geçmiyor diri bedenler toprak olmadan
Ölmeden ölümü hatırlaman için
Daha ne kadar mezarlık gerek
Silkelen ve kendine gel yaşayan
Ölüm olmadan hazır olman gerek.
CXXX
Hayır hayır yaşayan çağırma ölümü
Hayır hayır yaşayan sen bilemezsin ölümü
Ölümün bil ki bir bildiği var zamansız uğramaz
Emir büyük yerden anlıyor musun
Şu toprak şahittir şu gökyüzü de
Ölüm bir yalnız nerede ve ne zaman geleceğini
Sen fani yaşayan sokma burnunu ölümün işine
Bil ki sıralıdır zamanı var çalışma sıranı değiştirmeye.
Kayıt Tarihi : 27.3.2004 12:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/27/mezarlik-konusmalari-xiii.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)