LXI
Elli yaşındaydım öldüğümde
Yanımdakiyse atmış beşmiş
Kimi on kimi yirmi yaşında gelmiş
Beş iki bir hiç fark etmez
Yüz yaşında da var
Hatta belki inanmazsın ama
Bin yaşında geldiğini
Söyleyen bile var aramızda
Ama hiç fark etmez anlıyor musun
Bir çoğuna sorsan çoğu da
Erken geldiğini söyler
LXII
Hayattır yalkalamaç
Ölümdür ebe
Ebelenmekle ebe olunmaz
Mezarlıktır ebelenenlerle dolu.
LXIII
Pazarlıksız geldik buraya
Fark ettiğimizde artık çok geçti
Ölmüştük ve pazarlık yapacak
Hiçbir şeyimiz kalmamıştı.
LXIV
Umutsuzca söylenen sözler
Umutsuzluğun sözleriydiler
Gerçekse bambaşkaydı
Bu böyle sürmeyecekti
Elbet kıyamet gelecek
Mezarlıktaki esaret bitecekti.
LXV
MEZAR TAŞI
Sen böyle dikilirken gururla
Mağrur mağrur övünürken öldüğüme
Bana acıdığını söylerken gelene geçene
Zaman seni aşındırıp yok etmez mi sanırsın.
LXVI
MEZAR TAŞI
Mezar taşıdır dikilmiş
Etrafa bakmakta
Sanki dillenmiş
Bir kaderi anlatmakta
Ben demekte ben kanıtıyım
Altımda yatan insanın
Bana sorun ben anlatırım
Yaptıklarını altımda yatanın
O da koşardı o da oynardı
Anası babası çocukları vardı
Sevdiği seveni vardı
Bana sorun, onu ben anlatayım
Ben bilirim onu bir ben
Çünkü en yakın dostuyum
Ben bilirim inleyişlerini
Geçmişe özlemle iç çekişlerini
Bana bakar insanlar
Gelip geçen yolcular
Sorar gözleri dostumu
Neydi ne değildi
Mezar taşıdır dikilmiş
Etrafa bakmakta
Sanki dillenmiş
Ortak bir kaderi anlatmakta.
LXVII
Önce bir kıpırtı oldu toprakta
Sonrada bir çatırtıdır
Aldı yürüdü mezar taşlarından
Mermerler oynadı bir bir
Ölüler sevindiler, bir çığlıktır
Yükseldi derinlerden
İşte kıyamet işte kıyamet geldi sonunda ama
Kısa sürdü bu mutluluk depremdi hareket.
LXVIII
Toplu bir mezardır toprak
Ve sürekli hareket eder
Engindir ve büyüktür toprak
Sadece ölümdür, içinde hareket eder
Toplu bir mezardır toprak
Yaşamış her canlıya analık eder
Ve basar bağrına gelince vakit
En büyük mezarlıktır ölülere toprak.
LXIX
Bak yine birini getiriyorlar
Bakalım kimmiş
Ve bize anlatacak
Ne hikayesi var
(Her ölünün başka bir hikayesi vardır)
LXX
Mezarlıktaki ölüler arasında
En büyük mitostur
Toprağında hiç
Kurtları olmayan mezarlık.
Kayıt Tarihi : 17.3.2004 20:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/17/mezarlik-konusmalari-vii.jpg)
Tebrikler
Haluk Özdemir
Yaşamış her canlıya analık eder
Ve basar bağrına gelince vakit
En büyük mezarlıktır ölülere toprak.
Tesekkürler sevgili Ahmet.
TÜM YORUMLAR (2)