Mezarlık Şiiri - Bir Hayalperest

Kalbim mezarlık derdi bir abim

Anlamazdım

Şimdi anlıyorum

İnsan büyüdükçe kalbi mezarlık oluyormuş

Kimileri isimsiz bir mezarlığa dönüşürken

Kimileri hiç ölmemiş gibi kalıyormuş

En güzel mezar seninki

Her gün ziyaret ediyorum, çiçeklerini suluyorum

Bizi anlatıyorum, kaybolan bizi

Yarım kalan hikayemizi, sevgimizi

Teşekkür ederim, her gün geliyorsun

Aklıma gelmediğin gün yok

Haliyle ben de her gün başucundayım

Zor geliyor

Gözyaşımla suladığım, sevgimle büyüttüğüm

Kimseler koparmasın diye

Herkesten gizlediğim gülün bir mezarlığa dönüşmesi…

Artık mezarındaki çiçeklerle avutuyorum kendimi

Kimisi solmuş, kimisi kurumuş

Yaşadıklarımı anlatamaz hiçbir duygu

Beni boş ver meleğim

Sen mezarında rahat uyu…