Kendi ellerimizle kabre gömüp bakarız,
Üstüne toprak örtüp, sonra çekip gideriz.
Ahvalin düşünmeden yaşantıya döneriz.
Terk ettiklerimize sahip çıkar mezarlık.
Ameller güzel ise, toprak sarar kucaklar.
Günahkar bir kul ise, sıkar, hırpalar susar.
Yine de hiç dışlamaz, bakar sahiplik eder,
Bunca ebeveynime mekan olur mezarlık…
Kimi Anne, babanın kabrini bilemiyor,
Kimi mirasın yiyor, bayramlarda anıyor.
Kimisi arkasından dua bile etmiyor,
Sahipsiz mazlumlara sahip çıkar insanlar…
Neden bu olanlardan ibret alamıyoruz?
Olanlar ayan, beyan neden göremiyoruz?
Bu Dünya hayatında mutlu olamıyoruz?
Mutlu, mutsuz herkese kucak açar mezarlık…
Köyümden vefat eden herkese dualarım.
Küçükten büyüğüne bolca rahmet dilerim.
Dost ve akrabaları Kur’an ile anarım.
Ahiret mekânının durağıdır mezarlık…
BOZÇALI der ister az, ister isen çok yaşa,
Olanlardan ibret al, sakın etme temaşa.
Amel defterleriyle gireceksin yarışa,
Sınavın kolay geçsin mutlu olsun mezarlık…
10.08.2019
Seyfet BozçalıKayıt Tarihi : 28.9.2019 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!