Oğul, dolaş da gör mezarlıkları,
Nice koçyiğitler gelmiş yatıyor.
Kefendir dünyadan artırdıkları,
Mal, mülk hep dünyada kalmış, yatıyor.
Kızarlarken birbirinin huyuna,
Nasıl da girmişler koyun koyuna?
Azrail bakmamış selvi boyuna.
Kara gözler toprak dolmuş yatıyor.
Ne dişi ağırır artık ne başı,
Ne acelesi var, ne de telaşı.
Toprağın üstünde kalmış gözyaşı,
Bitmeyen huzuru bulmuş, yatıyor.
Ne bando mızıka, ne de çelenkler,
Ne selvi kar eder, ne de çiçekler.
Onlar bizden yalnız Fatiha bekler.
Evliymiş, bekarmış, dulmuş, yatıyor.
İki metre oğul, sanma derinde,
Hazır olmaya bak son seferinde.
"Babam burda" dersin günün birinde,
"Dün söylerdi, bu gün ölmüş, yatıyor"
Kayıt Tarihi : 30.11.2008 11:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyüp Cüce](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/30/mezarlik-27.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)