Mezarlık 1 Şiiri - Atilla Durukan

dur, birazcık olsun dur,bak,
bakma, toprak diye kabristana.
kulak ver,dinle sukutu iniltisine,
benziyormu o kalbi büyük yigidin sesine.
ey mezarlık, ne acaip alemsin,
tarihin ne kadar köklü, ne kadar derinlerdesin,
perde, perde azamet,
bu günden geçmişe açılan pek derinlerdesin.
her kapakta binlerce yakuti göz,
aslan yürek,
binlerce nagmesi karışır yerden gökyüzüne,
saniyesi binbir asır gibi karışır şiirlerine.
sukuta ermiştir hayatın istekleri,
ölüler mahallesinde.
gelene seyir yeridir,açılan her mezarlık,
iki dünyanın son seyrhanesidir.
başlamıştır ikinci hayatın sonsuz hesabı,
yoktur ademin hırsı,hayatın hay, huyu.
başlamıştır alemin sukunu ve sessizligi
hesabların çoklugu,mevtin kimsesiz ve yalnızlıgı.

15.02.2012