geliyor tecrübe,burnu tütmüş hep gözyaşımın
isterdim meleklerle kutlamayı ben her yaşımı
huzuru beklesem de önüme sürekli dert yanaşır
esirgendi aydınlığım müziğim tek arkadaşım
uzaktı aslında aynaların somurtuşu
tutunuyorsan hayale ruhun fırtınalarla boğuşur
güvenemedim insanlara,sebebiyse insanlardı
söyle tanrım,kaderim iyi de günahım isyanlar mı?
insan vardır düşündükçe
varolmak ters tepiyor bölündükçe
bi dert seç kendine
onu da ömürlük çek
çirkinleşiyor insanlar emin ol
hepsinin içleri göründükçe
ben çok sıkıldım aynı şeyleri söylemekten
çok yoruldum ağlıyorken her insana gül demekten.
ölme dostum yaşa burada gitme oraya daha çok erken!
yazıyorum kalbimden özellikle gece çökerken
iki gülümsemeyi çok gördü hayat!
ben de uzaklaştım tek istediğim sanattı.
notalarda arıyorken mutluluğu
alkol masasında kendimi buluyorum hep
dinlemek isteyen gerekirse kendine bir kulak yaratır
gitmek isteyen için elbette bir kapı vardır
dinmek isteyen acıların belki bir sonu vardır
ölmek isteyen gencin mezarlığı şarkılardı.
mezarlığı.
şarkılardı.
Burak Güneş
Kayıt Tarihi : 19.1.2022 17:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hiçbir şey.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!