Mezarlar Ve Zarlar Şiiri - Berat Şefki

Zaptedilmez koca halkın ahı görün.
Şehrin yarısı değil, hepsi ilim körü.
Düşürmüş tabancayı, kemer belden.
Azıtmış bendini, gözükmüyor kirden.
Dikişle oturmuş kara ceket üzerine.
Tahttan kalkan kral çekilir köşesine.
Masaya çifte vurup dolap saçan zarlar.
Tüm masayı bir kurşun ve toprak paklar.
Vurur taban volta avlusunda hapishane.
Açılmış yara ve cami avlusunda cenaze.
Getirip eceli serdi, üniforma altı ceplerinden.
Bu ateş dağdan değil, jandarma cephesinden.
Korkaklar yürek burkar, adaletin noktasında.
Adli sicil kaydı dolar, baht alevler ortasında.
Atılmışdı bir ekmek parasına, masaya kartlar.
Kaybeden kalır, kazananı bekler kapıda atlar.