Ne bela uyandırır,ne sefahat,ne para,
Toprağı delip geçen mezar taşları kadar.
Altında anayurdun köşe taşları kadar.
Orda tüketenlerin tükenmeye dönüşü,
Titreyen alevlerin iç çekişleri gibi.
Kanın tüm damarlardan çekilişleri gibi.
Çukur tüm çukurlara toprak eleyen çukur,
O yer köprüler başı,eşik,pencere,berzah.
Beriden ötelere yol veren tek güzergah.
Kayıt Tarihi : 7.10.2007 06:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)