Belki Mezarında Gülümser
Adı Ayşe,
Kimse bilmez,
Soyadı ne?
Kimi kimsesi yok derler,
Dudağında sözden çok,
Kırık bir öksürük gezer,
Kilimsiz odaları,
Yok içinde bir sobası,
Hergün ısınmak için,
Bir başka komşuya gider,
Verirlerse bir kap sıcak yemek yer,
Vermezlerse hiç ses etmez,
Aç aç evine döner…
Evin içi dışarıdan nisbeten sıcaktır der,
Dört duvar soğuğu keser,
Üşümesin dışarıda bu zavallı kediler,
Doldurmuş tenhalığına bin bir neşeyi,
Kucak açmış bir bir sokak kedilerine,
Siyahı, beyazı ,tekiri ,sarmanı, dumanı,
Miyavlar dururlar bir bir Ayşe'ye…
Birkaç günlük yemekler,
Çöpe atılmasın diye,
Gider Ayşe'nin evine,
Ayşe paylaşır hepsini,
Sayısız kedileriyle…
Bir gece bütün mahalle,
Uyanmış kedi sesine,
Hiç durmadan miyavlamış
Sabaha kadar kediler...
Sabah herkes toplanmış,
Ayşe'nin evi önünde
Ses seda yokmuş Ayşe'den,
Kırıp kapıyı girmişler,
Ah Ayşe'nin evine…
Kim bilir ne zamandır?
Ayşe cansız bir uykuda,
Sahipsiz kalmış kediler,
Ayşe için feryat eder,
Belediye uğurlamış,
Ayşe'yi son yolculuğa…
Kedilere görünmüş,
Soğuk sokakların yolu,
Ayşe bilse şiir olmuş,
Belki mezarında,
Gülümser gülümser…
Aralık 2004
Kayıt Tarihi : 10.10.2020 20:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçek hayattan almıştır. Çocukluğumda beni çok etkileyen ve bir türlü unutamadığım Ayşe adındaki kadının yaşamı ve ölümü hikayeleştirilerek şiir olarak yazılmıştır.2004 yılında yazmış olduğum bu şiiri paylaşmak istedim.
![Gülçin Aytan Açıkalın](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/10/mezarinda-gulumser.jpg)
Vefalı kaleminize saygıyla Gülçin hanım
.
.
Kaleminize sağlık.
Sevgiler..
Ayşe ye de üzüldüm doğrusu. Rahmeti bol olsun inşallah.
Tebrikler şair.
TÜM YORUMLAR (22)