Mezarında Ağladım Şiiri - Servet Yilmaz

Dursun bu hayat, dursun istedim
Ben yaşama hevesimi ona bağladım
Toprağını gözyaşlarımla süsledim,
Bu gün mezarının başında ağladım

Gittin, ellerimde teninin kokusu
Gittin, gecelerimde hasret uykusu
Gittin, gözlerimde isyan dokusu
Bu gün mezarının başında ağladım

Resim, mektup ne hatıralar varmış,
Ne yıllar var! Ne anılar yaşanmış
Senden sonra her şeyim yalanmış
Bu gün mezarının başında anladım

Yokluğunda bir teselli vermedi kimse
Adından başkasını anmaz oldu dilse
Ayırmazdı “sana sevgimi” Azrail bilse
Bu gün mezarının başında ağladım

Kalmadı beklemeye, gücüm takatim
Dolmadı zaman vuslata ermedi vaktim
Nedir günahım, sensizliği hak ettim
Bu gün mezarının başımda ağladım

Ölümden öte yol yok, gözbebeğim
Yerin, yurdun cennet olsun meleğim
Yoksun yanımda, sensiz nasıl güleyim
Bu gün mezarının başında ağladım