Mezarına vardım annem Şiiri - Ömer Dede ...

Mezarına vardım diktiğim güller, çiçek açmış,
Çiçekler solmadan ziyaretine gelirim annem,
Fırtınalar koptu içimde, yıkılan büyük çınarmış,
Çınarın yaprakları kurumadan gelirim annem.

Mezarına vardım etrafını çayır çimen bürümüş,
Dikenler çiçek açmadan toplar gelirim annem,
Kader yine ağlarını benim için örmüş yürümüş,
Ölmeden Yavuz Selimi yoklar gelirim annem,

Mezarına vardım, geçmişlerimi dua ile yad ettim,
Annem üzülecek kadın mıydı canan berbat ettin,
Esme bad esme annem derin uykularda bed ettin,
Bekle beni birgün nasibimi toplar gelirim annem.

Mezarına vardım, gözyaşlarım pınar oldu,
Hani ecdatlarım, andıkça yüreğim yanar oldu.
Bunca yıllık cananım, annesi gibi zıvgar oldu,
O zıvgar karıdan intikamımı alır gelirim annem.

Mezarına vardım, yazgım buymuş gülemedim,
Çok bekledim, evlatlardan şefkat göremedim,
Hastalığım hızlı ilerliyor, bir türlü ölemedim,
Uzak değil ağrılarım azalınca gelirim annem.

Selimi üç günlük dünya için neden kendini üzersin,
Hüzünlü kelimeleri ardı arkasına inci gibi düzersin,
İncinirler diye, kelimeleri bilgi dağarcığında süzersin
Yaşasınlar, bir gün vefasızları bırakır gelirim annem.