Karanlıkta yalnızım,
Mezarın sessizliğiyle başbaşa.
Ölümün soğuk nefesi ürpertir beni,
Korku dolu düşünceler sarar sarmalar.
Gözlerim karanlıkta kaybolur,
Sonsuzluğun ötesinde bir yerdeyim.
Hayatın anlamı yokmuş gibi,
Mezarın sessizliği bana fısıldar.
Toprak altında kim bilir neler var,
Kurtlar, böcekler, ölülerin ruhları mı?
Bir gün ben de burada olacağım,
Mezarın sessizliğinde sonsuza kadar.
Ölüm gelir çat kapıma,
Hesap sorar tüm günahlarıma.
Korku dolu bir ölüm olmasın diye,
İyilik yapmaya çalışırım son nefesime kadar.
Karanlıkta yalnızım,
Mezarın sessizliğiyle başbaşa.
Ama içimdeki umut her zaman yanımda,
Ölümün korkusu beni hiçbir zaman yenemez.
Kayıt Tarihi : 13.4.2023 01:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!