Mezarın Sağolsun Şiiri - Hüseyin Celep

Aklaştı, bu gözlerimin karası.
Sallanmıyor artık, çelik kollarım.
Bakışımız ürkek, ürkektir beden,
Sarsar, kutsal olan şeyler, yavaşça.

Dostluk, arkadaşlık, gereksiz gibi.
Görünüyor artık, hayatın dibi.
Hayattan ötesi, dipsiz bir kuyu,
Sarar karanlıkta, bedeni, ruhu.

Makberden önce, yoktu kıymetimiz;
Bak, şimdi anarlar, yürekten biraz,
Saygıyla yaklaşıp, mezar başına.
Mezar taşı bile, bizden bahtiyar;
Durur öylece, ebediyen durur.

Artık, ilgi yok, toprağın altına
Yalnız, yalnız üstüne bakar gözler,
Biraz tümseğine, biraz taşına,
Bırak, ağlayayım, Allah aşkına.

Ankara -/1985