Mezarımı Kazsın Dostlarım Benim...

Küstüm hayata ben bu genç yaşımda,
Meçhulden gelip meçhule giderim,
Ne çileler var bu dertli başımda,
Ben böyle kadere isyan ederim…

Belalar geldiler garip başıma,
Istıraplar denizinde yüzerim,
Düzgün birisi çıkmadı karşıma,
Dert ocaklarında her gün pişerim…

Bu gün sevdiler mi yarın yabancı,
Arzular bitince attılar beni,
Dostum dediklerim hepsi yalancı,
Kıymetsiz bir pula sattılar beni…

İnsan nasıl sever tapar insana,
Aldanıp unutur bir gün gülmeyi,
Umudu tükenir, sevdadan yana,
Bıkar yaşamaktan bekler ölmeyi…

Ömrümce koşmuşum hayal peşinde,
Hakikati hiç anlayamadım ki,
Boş yere yanmışım aşk ateşinde,
Gerçek dostlarımı bulamadım ki…

Şimdi kalbim kırık, yüzümde hüzün,
Saçımın her teli tecrübe benim,
Adını unuttum, vefasız kızın,
Mezarımı kazsın dostlarım benim…

Samsun-1977