Ah../ artık ne gülmek geliyor içimden, ne de gözyaşı dökmek,
Derim’ ki en güzeli ölmek, çünkü yenmez oldu rahatça yemek,
Felek bana öyle bir vurdu ki yüzlerime, o acımasız tokadını,
Haram oldu şu yalancı dünyamda, su tuz ile bile kuru ekmek…
Nedense anlaşılmaz duygularım sardı dertle dolan bedenimi,
Demiyor ‘ki hiç kimse bana, bu senin derdin’ de çekilir mi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
