Mezarima Uğrar Mısın? Şiiri - Yaren Atalar

Sana söyleyemediklerim var hâlâ,
Bir mektup gibi içimde mühürlü.
Her kelimesi seni bekliyor,
Her cümlesi göğsümde bir ağırlık…
Ama sen hiç okumadın,
Ve ben hiç yazamadım.

Şimdi o mektup,
Bir mezar taşının sessizliğinde duruyor.
Ne kalemle yazılmış,
Ne de gözyaşıyla silinmiş…
Sadece kalbimin en sessiz yerinde,
Bir dua gibi saklı.

Beni hatırlarsan eğer,
Bir akşamüstü olsun.
Gökyüzü biraz kederli,
Ve rüzgâr, eski günleri fısıldasın kulağına.
Ayak bastığın her toprak,
Bir zamanlar birlikte yürüdüğümüz yollar olsun.

Sana dokunamadan giden ellerim,
Toprağın altından bile uzanır hayaline.
Ne çok sevdim seni,
Bilmeyeceksin belki de hiçbir zaman…
Ama sevmek zaten
Sadece bilene değil,
Bilmeyene de sadık kalmaktır.

Uğrarsan…
Mezarımın başında sus.
Hiçbir şey söyleme.
Çünkü en güzel söz,
Hiç söylenmemiş olandır bazen.
Ve ben en çok senin sessizliğini sevdim.