MEZARIMA GEL
Umutlarım can çekişirken
Hasretlerinin pençesinde
Bir tas su vermeye gelmedin
Yaşarken hiçbir şey istemedim senden
Bari yetiş namazım kılmaya.
Toprak oldum tozlara karıştım
Yine de can atarım
Ayağının altında toz olmaya
Onca verdiğim güllerin hatırına
Bir karanfil dik mezarım başına
Yağmurlara gerek yok
Bir damla gözyaşın yeter sulamaya.
İstemem artık senin olsun sevdaların
sevmelerin
Ama yıllar sonra son bir defa
Gül yüzünde çizgiler arttığında
Sevdalarla değil, dostluğunla
Pişmanlıklarını da bırak bir kenara
Ağaran saçlarını da al yanına
Mezarıma gel son defa
Halimi hatırımı sormaya.
06.07.2006
www.akdeniz.orgfree.com
Kayıt Tarihi : 1.6.2007 23:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Akdeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/01/mezarima-gel.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!