Mezarıma bir taş olursun Şiiri - Anıl Kılıç

MEZARIMA BİR TAŞ OLURSUN

Gelsen ne olur gelmesen ne
Sanki geldin de bitti bütün dertlerim
Gelme yar gelme geri
En azından sen olmasan sadece
Kafam yorgun olur
Kalbim acımaz
Kırsan da bütün umudumu
Yıksan da bütün hayallerimi
Gitsen de dönmemek üzere geri
Tekrar varlığını hatırlatma bana
Sen hatırlatma ki bende hayatıma devam edeyim

Sabah güneşi görünce güleyim
Yağmur yağınca camdan seyredeyim
Hayatıma bir gün daha ekleyeyim
Ama o zalim geceler var ya
Senin pusuda beklediğin
Kalbime oturan o karanlık geceler
Bütün günümü çöp eden
Sensiz hayata tam alışacakken
Seni önce kalbime sonra aklıma getiren
Yoruldum artık seni düşünmekten özlemekten
Bu kalbe söz geçirememekten

Sanki bütün dünya üzerime geliyor
Herkes bana gülüyor
Herkes benim kuyumu kazıyor
Gelme zalim gelme artık
Uyumak istiyorum
Başımı yastığa koyar koymaz
Gözlerim yanıyor
Kalbimdeki yangın gözlerime vuruyor uyamıyorum

Sonra elime kağıt kalemi alıp
Hem düşünüp hem seni yazıyorum
Etme sevdiğim ya gel bana ruhuma eş ol
Ya git başımdan şeytana yoldaş ol
İyi tanırsın sever seni
Artık günlerim
Gündüzler güneşli
Geceler hüzünlü ve kederli
Kimseye anlatamıyorum seni
Kimse inanmaz varlığına yaptığına
Ya isyan eder söverler sana
Ya da aptal deyip kınarlar beni
O yüzden artık git gelme geri
Ve ben hep düşünüyorum
Gelsen ne olur gelmesen ne
Gelirsen hayatıma anlam yoldaş olursun
Gelmezsen mezarıma bir taş olursun