Mezarı Mezarına Şiiri - Durali Somun

MEZARI MEZARINA
Utandırmaz yerinde cenneti ala eyler
Ne ihtiyar ne fakir gidiyor zengin beyler
Ölenin arkasından kalpler fatiha söyler
Dayanamıyorum can, mezarı mezarına

Ne şanslı bir faniymiş arkadan var ağlayan
Gözyaşı seli ile mezrasına çağlayan
Beyazları unutup her gün kara bağlayan
Müptelayım bu cana ölümü ölümüne

İşte bu benim halim ayrılsam bu dünyadan
Ne soran var ne duyan ismimi koydu nadan
Kurban olayım dedim kurban olayım adan
Yine dönüp bakmadı bölümü bölümüne

Kahve rengi gözleri iyi bakıp fark ettim
Dudaklar al al olmuş ben ona baktım bittim
Rengi kavunun içi Saçlarını seyrettim
Yazdım buseyi gamze kalemi kalemine

Libası var siyahî yakışıyor endama
Bakışları mahsuni ateş yakar odama
Baktıkça bakıyorum har verdi bu adama
Gönderirsem alır mı selamı selamıma

Elleri kar beyazı etrafı hep çiçekle
Sarhoş ettin kız beni nahoşu içecekle
Al benim bu kalbimi seninkine bi ekle
Uydurursak dilleri kelamı kelamına

Salınıyor ne güzel teni karın beyazı
Bakıyorum sultana ciğerde olur hazı
Eda-i letafete yakışıyor o nazı
Kardelenim geliyor âlemi âlemime

Gonca gülü siyahî kınalı parmakları
Pürçek olan saçında olmasın hiç akları
Benim duam onunla gasp edilmez hakları
Ona kurban ederim adamı adamına

Ozan Ali harabi endamı selvisine
Seviyorum gülüşü dişleri incisine
Yolunu bulamadım nail olam sesine
Alatuli seyyideh âdemi âdemine