MEZARDAN MEKTUp Şiiri - Binali Kılıç

Kızım, mektubundan oldu haberim
Kokunuzu, getirmiyor yeliniz
Beni karşıladı anam, pederim
Sizin olsun Yusuf'unuz, Ali'niz

Söyle Mustafa'ya ilim okusun
Okusun da bülbül gibi şakısın
Ar öğrensin, edebini takınsın
Yoksa, burda fena olur haliniz

Nurten'in serveti geçmez burada
Yesin, içsin sağ olduğu sırada
Mevlüde'yi ziyaret et arada
Emanettir vatanınız, eliniz

Ayşe, malın doğru yerde harcaya
Kurtuluş yok çıksa yıldıza, aya
Öp gözünden, selam söyle Gülay'a
Bir gün gelir toprak olur gülünüz

Hatice kız, iş arasın durmasın
El sözüne uyup, ara vermesin
Mevla kerim, kendisini yormasın
Boş taş atıp, yorulmasın kolunuz

Söyle Yusuf'uma açmasın ara
Dostunu unutan kalır fukara
Yanlış öğüt kulu eder maskara
En sonunda kabristandır yolunuz

Ayten kızım hal böyleyse neylesin
Dürüstlüğü elde düstur eylesin
Teli hakkı, dili hakkı söylesin
Sır doludur, oradaki deliniz

Anenne de, benim için selam et
Ahmet'in adında vardır kerâmet
Kökü iman, yaprakları merhamet
İslam gibi bar yetirsin dalınız

Aklı olan hak yoluna koyulur
Gizli sırlarınız burda duyulur
Bir öldüren, bin öldürmüş sayılır
Cinayete uzanmasın eliniz

Binali her günün keder değil mi?
Hayat kader, ölüm kader değil mi?
Her ölen sizlere haber değil mi?
Oyuncaktır Dünya'da ki malınız.