İnsan öldüğünde en yakınları
Musalla başında şöyle yaptılar
İki sızlandılar bir ağladılar
Mezardakiler de öyle yaptılar.
Hayat bu ya gece gündüz demeden
Çalışıp didindin şükür etmeden
Almayı düşündün ama vermeden
Mezardakiler de öyle yaptılar
Mal mülk derken koca servet yaptın ya!
Hırs ile kalkarsın virüs kaptın ya
Hâk yol varken eğri yola saptın ya
Mezardakiler de öyle yaptılar
Kimine baba ,kimine oğulsun
Kimine ağlar kimine ölürsün
Merak etme ölmez isen görürsün
Mezardakiler de öyle yaptılar
Sana üç beş gün yas tutacaklar
Onsekiz ay sonra unutacaklar
Nerede kendinden utanacaklar
Mezardakiler de öyle yaptılar
Yattığın yataklar yakılır bir bir
Onların icinde nuksetti kibir
Herkese kazılır topraktan kabir
Mezardakiler de öyle yaptılar
Oğlumm! dediğin Öz can senin gibi
Çok kazandı ama ham senin gibi
Belki bilemezsin tam senin gibi
Mezardakiler de öyle yaptılar
Değer verdiklerin çok sevdiklerin
Göğsünü gererek hep övdüklerin
Sanki bir hayalmiş o gördüklerin
Mezardakiler de öyle yaptılar
Evin değil mezarın geniş olsun
Araban olmasın yol iniş olsun
Bunları yazmadım hani iş olsun
Mezardakiler de öyle yaptılar.
Yaratılış sebebini unuttun
Haktan başka kendine ilâh tuttun
Ben bilirim gardaş sen hapı yuttun
Mezardakiler de öyle yaptılar.
Sezâi doğruya eğri yol olma
Yenilmez içilmez para pul olma
Yüce Allâh varken kula kul olma
Mezardakiler de öyle yaptılar.
Kayıt Tarihi : 23.5.2022 16:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!