Mezardakiler Şiiri - Aydın Ahmet

Ne kadar sakit şu mezar taşları
Hepsi suskun, aynı yönde başları
Ne matem faydadır, ne göz yaşları
Bir daha geriye gelmeyecekler

Şu pabuç onundu, şu hırka, çorap
Dünya senin olsa, sonu hep harap
Zaman dediğin ne, bir dönme dolap
Binecek olanlar sırada bekler

Kendinin sanırsın katı, yatları
Sonu hep ayaksız, tahta atları
Görmedin mi üstünde biten otları
Boşu boşunadır bütün emekler