Mezardaki ziyaretçi Şiiri - Yusuf Koç

Orada yatan belki de en büyük aşkı idi...babası...! !
-------------------

Gördüm o güzeli mezar başında,
Elleri duaya kalktı ağladı,
Bir isim yazılı mezar taşında,
Kara yazılara baktı ağladı.

Sordum o güzele kimdir bu yatan,
Dedi kara toprak oluyor atam,
Oysa ki yaşıyor şerefi satan,
Mutsuzluk gözünü yaktı ağladı.

Topladı mezardan çalı çırpıyı,
Anladım yücedir onun her huyu,
Adaletli tartar gönlü tartıyı,
Zalimden gaddardan bıktı ağladı.

Dedim gözlerinde neden yaşlar var,
Dedi o gitti ya dünya bana dar,
Dedim ki insanlar nasibi yaşar,
Çaresiz yaşları aktı ağladı.

Orda bu güzelin yüreği vardı,
Ele geniş dünya ona pek dardı,
Koç Ozan bu büyük aşkı kıskandı,
Aşkı kolye yaptı taktı ağladı.