Birden onun feryadı yırttı soğuğu
ve çarptı yüzüne cenaze törenine katılan devlet görevlilerinin kalpsizliğini!
“Anne götürüyorlar Muhsin’imi, anne, üşür orda o” diye hıçkırarak annesine sarıldı…
Muhsin’in dört aylık nişanlısı Funda.
Öyle çaresiz baktı ki, ölüm bile utanmıştı o an!
Söz bitmişti!
Yüreksiz bir dünyanın yüzüne çarpılan bir tokattı bu feryat!
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta