Mezarcı Şiiri - Mehmet Ali Çıbıklı

Dertlerim pek çok benim
Anlatılmaz yaşanmaz
Ben ölmek istiyorum
Mezarımı derin kaz.

Derin kaz ki derinde
Rahatça uzanayım
Orda bari rahatça
Uyuyup uyanayım.

Çalış didin çabala
Otuz beş yıl on bir ay
Yaşaması pek zordur
Anlatması pek kolay.

Masal gibi insana
Yaşamayan bilemez
Ağzınla kuş tutsan da
Kimse aferin demez.

Kimseye yaranmazsın
Hep çalış gece gündüz
En ufak bir hatada
Gelir cezalar dümdüz.

Kıymetini bilmezler
Atarlar bir kenara
Kenardan çıkmak için
Çareleri sen ara.

Minnet et öte beri
Yalvar yakar herkese
Menfaatin uğruna
Kulak ver her bir sese.

O çaydan geçmek için
Köprüleri sen ara
Köprüyü bulamazsan
Kaldın başka bahara.

Baktın ki çay çok derin
Köprüsü yok yıkılmış
Mevsimin anlamı yok
Senin için hergün kış.

Karşıya geçemezsin
Dertler sana kış olmuş
Dertlerinin içinde
Umutların kaybolmuş.

Otur çök bir kenara
Al eline başını
İstesen sevemezsin
Toprağını taşını.

Her yeri ayrı bir dert
Toprağı da taşı da
Mevsimleri insafsız
Baharı da kışı da.

Baharım kışa döndü
Kışım zaten hergün kış
Benim için tek çare
Mezarda dertsiz yatış.

Kaz mezarcı mezarı
Epeyce derin olsun
Mümkünse gölgeye kaz
Yazları serin olsun.

Bu dünyada gülmedim
Bari orda güleyim
Bitince haber et de
Gel deyince geleyim.

Hocaya da haber ver
Okuttursun salamı
Benim bu çektiklerim
Allah için reva mı?

Umursama sen beni
Mezarımı çabuk kaz
Başımdaki tahtaya
Üzüntüden öldü yaz.