Mezara döndü.. Şiiri - İsmail Kurt 2

Konu:Ayrılık..

Koskoca bir mutluluktu,şipşirindi yuvamız
Sen gidince sevgili,daraldıkça daraldı
Üstüme çöktü karanlığın,vurgunu
Odaları ufaldıkça ufaldı..

Işıklar söndü duvarlar yalın
Sardı dört bir yanı hasretle sızın
Yüreğimi acıttı sensiz yalnızlığım
Güneş girmez oldu,karardı..

Döndü sevgili taş bir mezara
Sessiz soğuk kapkara
Sensizlik hakim oldu koridorlara
Yokluğunun hüzünleri saçıldı..

Dışıda içide katran boyalı
Izdırap kara tren gibi sıralı
Sen baharım,gönlümün maralı
Gidişinin yazgısı benliğime kazındı..

Terkedilmiş gibi,içinde bir ben
Gözyaşı akıyor asılı resimlerden
Zayi oldu umutlar,gittiğin günden
Karanlığın kapıları açıldı..

Tarih:06.05.2010