Bir servi olanca sessizliğiyle
esen rüzgara bırakıyordu kokusunu,
geçen zaman ve tükenen zaman oydu,
nedense mezarlığı seçmişlerdi ona
var olmanın geçmeyen zamanında
hemen ayak ucunda
serilmiş yatanlar gibiydi
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta