'Kimileri kendi zincirlerini kırmaktan acizdirler de
dostlarının azatçısıdırlar'
Böyle buyurdu Zerdüşt
Bir kez daha sıçrayarak kalktık
Ben ve dostum alevler içinde
Koştuk koştuk koştuk durmadan
Hasadını vermiş bir mısır tarlasına doğru
Sevinçle yardık toprağı
Dostumun alnında ışıldayan ter damlacıkları kadar israfsız
Samimi bir mezardı toprağın bizden sakladığı
Dansımızı sergiledik hemen
Toprak ananın kaç gün kaç gece sürecek dediğimiz şenliğine
İlkel bedenlerimiz içinden
Sevinçle sarıldım böylelikle dostumun çıplak kamburuna
İndirdim olanca yükümü
Evet dedim
Evet işte
Bu mezar ruhu kucaklayacak bir sirk çadırı
Gir hadi sevgili dostum
Davetsiz aç cambazın kapısını
Gir hadi müşfik dostum
Ürpereceksin fakat kargalar
Boşuna kemirecek tahtını
Çünkü ben şu terkedilmiş it kulubesinde
Tasmamı takıp bekleyeceğim
Dostumun zincirlerimi aşındıracak bilgeliğe varışını
Böylelikle vedalaştık böylelikle
Dostum ve ben
Yeryüzünde
Ayrıldık
29.08.2008
Seraceddin ÇelebiKayıt Tarihi : 29.8.2008 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dost olanlar için...
Varol şair.
dostum olduğun için utanç ve gurur duyuyorum
seviyorum seni.
:)
felsefe şiir iç içe... şiir biraz da kendi dışına çıkma çabasıdır. bunu başarmışsın
sevgili seraceddin ..... Koştuk koştuk koştuk durmadan
bu mısra biraz kalıbı bozmuş.... Böylelikle vedalaştık böylelikle
bu mısra da da son kelime fazla.
tebrikler:)) songül...
Dost matematiksel olmalı; Sevinci çarpmalı...
Üzüntüyü bölmeli... Geçmişi çıkarmalı... Yarını toplamalı...
Kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı...
Ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı...
İşi bitince seni bir tarafa atmamalı..
çok duygulandım...harikulade!
beni mazur gör şair.
TÜM YORUMLAR (6)