Bir gün çıkıp geleceksin kapıma,
Uzun uzun bakacaksın evime...
Sonra kapıya doğru yürüyeceksin,
Kararsız kalacaksın kapımı çalıp çalmamak için...
Bir cesaret gelecek üstüne,
Kapıya istem dışı uzanacak buruşuk ellerin...
Çalacaksın zili aklında bin bir düşünceyle...
Çalacaksın lakin Kapı açılmayacak...
Kapı açılmadıkça daha da uzun uzun basacaksın zile...
Bir müddet sonra pes edip,
Çökeceksin iki dizinin üzerine ağlamaklı gözlerle...
Yalvaracaksın kapıyı açmam için...
Aslında ben kapıyı açmak için can atacağım,
Ancak benim evim tek kişiliktir,
Seni içeriye davet edemeyeceğim için sızlayacak bütün kemiklerim,
Ve sen bunu bilmeyeceksin...
Çok geç gelmenin pişmanlığını yaşayacaksın içinde...
Zira mezar tek kişiliktir ve ikinci şahısa yer yoktur...
18/02/2013
Arman MarazyanKayıt Tarihi : 18.2.2013 22:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!