Mezar Taşları Çok Soğuk

MEZAR TAŞLARI ÇOK SOĞUK

Bir elimde özlemlerim
Bir elimde mendilim
Yitirdiğim Sensin
Yanı başımda ise getirdiklerim

Şimdi yüreğim bir enkaz gibi
Elimden kayıp gittin sen bir rüya gibi
Beni hiç düşünmedin mi?
Bu ilk bayram sabahı sensiz
Lokmalar boğazıma düğümlendi

Her yerde hatıran dolu
Huzurum kalmadı sen gideli
Ne yaptımsa gideremedim acını yüreğimden
Şu ahir ömrümde sensiz gülmedim

Mutlu olmak çokmu sence?
Bir kelebeğin ömrü kadar kısamı olacaktın
Hiçbir şeyin tadı tuzu kalmadı sensiz
Ben hep mezar taşlarına mı el sürecektim

Bedenimdeki bütün arızalara rağmen
Direndim yıllarca inadına yaşamak için
Oysa ne büyük bir özlemle kucaklamıştık hayatı
Bir yanında sen bir yanında ben
Şimdi hepsi koskoca bir yalan canım

Bense şimdi mezar başında ağlıyorum
Hatıralarının gölgesinde
İnce ince içim sızlıyor
En ufak bir esintide
Sen geliyorsun hayalinle
Birden yok olup gidiyorsun

Hasret kırıkları yüreğimi kanatıyor
Şimdi daha iyi anladım
Seni ve sensizliği
Bana mutlu olmak yaramayacak artık
Bir mezar taşı kadar
Soğuk şimdi bedenim

İçimde kasırgalar, fırtınalar kopuyor
Daha ne kadar dayanabilirim sence bu acılara
Hala yastığımızda senin kokunu hissediyorum
Sen gittin gideli yüreğim yanıyor

Hadi gel tut ellerimi
Beni’ de al desem
Mezar taşları çok soğuk
Bendeki beden hala sıcak
Allah istemeyince
Kavuşmak bile olmuyor

Mezar taşlarına dokundum
Gözyaşlarım toprağına düştü
Toprak bir çırpıda suyunu çekti’de
Hala bu can benden
Çıkmadı, çıkmıyor canım

Her zorluğa
Seninle meydan okumadık mı?
Ya beni de çağır yanına
Ya sende uyan diyorum her gece
Seni çok özledim
İçim çok daralıyor

Seni her özlediğimde
Kalbime bir yıldız çizdim
Bir elimde özlemlerimi alıp
Bir elime enkazlarını alıyorum

Sen sabun köpüğü gibi kayıp gittin elimden
Ben zalim dünya ile sensiz nasıl baş ederim
Yine boğazımda düğümlendi lokmalar
Ne yaptımsa gideremedim
İçindeki acıyı ve sızıyı

Şimdi yarım kalmış vaatlerin gölgesinde
Çok derinden İnce ince içim sızlıyor
Bir mezar taşı kadar soğuk şimdi bedenim
İçimde kasırgalar, fırtınalar kopuyor canım

Daha ne kadar dayanabilirim
Yüreğim üşüyor
Bir türlü ısıtamıyorum
Dün Bayramdı,
Mezar taşına sarıldım
Mermerlerini okşadım,
Beyaz mermerler sen olmuyor

Mezar taşın çok soğuk’tu
Yüreğim tir titriyor üşüyordum
Boğazımda düğümlendi hıçkırıklarım
Kimsesizliğimin acısını
Yüreğimde hissediyorum

Ölümün soğuk sessizliği
Bazen yanı başıma gelip gidiyor
Anlat toprak altındaki
Derin sessizliğini
Bana ağlamak mı kalacaktı bu dünyada
Her gelişimde
Mezar taşına yüzünü sürerek

Hüzün mevsiminin
Kokuşmuşluğunu içime çekerek
Bense her gün
Seni hatırlıyorum
Kendimden geçerek
Koskoca yıllar
Akıp akıp geçip gidiyor hayalimden
Ne vardı
Benden önce çekip’ te gidecek

Şimdi senin mahallende
Beyaz mermerler var
Komşuların beyaz tenli mermerler
Kiminin mezar taşında
Nameler yazılı
Kiminde Sultan,
Kiminde el-baki hüvel baki yazılı

Senin başucuna her gelişimde
Hep hüzün yaşıyorum
İçimden bir şeyler kopup gidiyor
Sürüne sürüne gelsem de
Sen olduğun için
Hep sana geliyorum

Gönlüm her gün
Sana gelmek istiyor
Bedenden ruh çıkmayınca
Hayat devam ediyormuş canım
Oralarda kucak kucağa hüzün yatıyor
Her metanın ayrı ayrı hikâyesi vardır

Kiminin yattığı yer gül bahçesi,
Kiminin’ ki Nar
Kimisin’ ki çok geniş
Kimisinin çok dardır
Son durak burası
Bu kaçınılmaz bir gerçek
Hepimizin hüviyet cüzdanı
En sonunda mezar taşı olacaktır.

İbrahim BEKLER
30/08/2011
ANKARA