Ağaçlar dikerler,çamlı,meşeli,
Dalına üşüşen kuşlar neşeli.
İnsanlar ölene toprak eşeli,
Başında bekliyor mezar taşları.
Ellerde kürekle yapılan yarış,
Bütün yarışçıların yüzü beş karış.
Sahibine giden türlü yakarış,
Hedefe varıştır mezar taşları.
Başlangıç ve bitiş,toplam dokuz harf,
Zamanı rakamla durduran israf.
Gidenin kalana gönderdiği zarf,
Tiktaksız saattir mezar taşları.
Sanmaki soluktur aldığın hava,
Rüzgarla eşliktir süren hesaba.
Yaşarken çekilen çile ve çaba,
Hoş bir seladır der,mezar taşları.
Bir örtü örtülür üste topraktan,
Aslına dönüştür,etten,tırnaktan.
Bir kaç satır ağıt,öğüt yazmaktan,
Başka neye yarar,mezar taşları.
İmdat der sahibi,halime imdat,
Ne seni bekleteyim,ne beni beklet.
Azabın elinden,medet ya medet,
Feryadı duyurmaz mezar taşları.
Kayıt Tarihi : 30.10.2014 05:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!