Mezar Taşları Şiiri - Osman Karahasanoğlu

Yolum düştü Beşiktaş’a
Atalarım dilimi kazımış
Mermer denen o beyaz taşa
Okuyayım dedim nafile
Döktürmüş mermere bir sahife
Meğerki mezar aitmiş
Meşhur bir herife
İki saatte ancak
Zor sökebildim yazıyı
Vurma dile dine
Vurdun mu darbe
Açtın mı içinde bir delik
O büyür olur bir gedik
O kapı bir kere açılsın
Agop Dilaçar denen ermeni
Dilde aça, aça
Oldu gerçek dil kaça
Eski mezarlıklarda
Yatıyor gerçek dilimiz
Kaçta kaçımız okuyabiliyoruz.
Mezar taşına şiir yazmışlar
Bu başlı başına
Harika bir eser
Bu mermeri kim
Ne ile keser
Sanattan yazıdan anlamayan
Durmaz ahkâm keser
Korunmalı bu tarihi bir eser
Nine, evladını anlamaz
Torunu onu hiç bağlamaz
Zengin dilimiz uçtu gidiyor
Geçmişi çoğu bilmiyor
Geçmişe ihanet sürüyor
Buna yenilik deniyor
Kötüle gitsin atalarını
Şimdi alkışlanma anı
Onların makberleri bile
Canlı, harika bir müze
Tarihimizi, dilimizi, dinimizi
Uzak tutuyorlar
Onlardan hepimizi
Daha yazsam uzar gider
Okuyanlarım belki bana kızar
Duymayalım gençlerden azar
Çok yazarsam nefsim azar
Şikâyetim çok amma
Bu kadarla bitti sanma
Hakkınızı helal eyleyin
Dert hepimizin ne diyeyim
Dilimizi çok iyi bilelim

15.11.2007