Eninde sonunda toprağa karışacağız.
Onu bunu bilmem, kendimden sorumluyum. İnsanım, hatalarım çok oldu ve son nefesime kadar daha nice yanlışlarım olacak kimbilir…
Bildiğim bir şey var ama; kimsenin canını bilerek ve isteyerek yakmadım. Aldatmadım, kandırmadım, arkalarından konuşmadım, ellerindekilere göz dikmedim. Başımı yastığa koyar koymaz uyuyabilmemin sırrı da burada sanırım.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta