Eninde sonunda toprağa karışacağız.
Onu bunu bilmem, kendimden sorumluyum. İnsanım, hatalarım çok oldu ve son nefesime kadar daha nice yanlışlarım olacak kimbilir…
Bildiğim bir şey var ama; kimsenin canını bilerek ve isteyerek yakmadım. Aldatmadım, kandırmadım, arkalarından konuşmadım, ellerindekilere göz dikmedim. Başımı yastığa koyar koymaz uyuyabilmemin sırrı da burada sanırım.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta