Mezar Taşım
Yıl, öldüğüm yıl.
"365" günden günlerden bir gün.
Yorulmasaydım dövüşürdüm belki.
Lakin değer miydi bilmem.
Çok konuşulacağından,
Şanıma yakışır bir cenaze olacağından eminim.
Kuru kuru ölmemişimdir umarım.
Ölümde olsa sevmezdi rahmetli ben beklemeyi.
Aslında iyi biriydi zararı şahsıma.
Sevmiştim baya ve bu dize onun şahsına
Lakin ağlamamıştır kesin belki hafif bir hüzün
Eğer ağlarsanda ağlamakla kalma gel bana!
Mutluyum herşeye rağmen
Biraz yarım kalmışlık bir beyaz kefen
Lakin ağlamanızı istemem
Lavanta isterim sadece, tütünle güzel kokuyor...
Kayıt Tarihi : 11.6.2024 20:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir yaz akşamı içimi kendime döktüğümde yazmıştım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!