Mezar Taşım Şiiri - Mehmet Ceylan 2

Sırtıma attım yıllarca taşıdığım hüznümü
Karanlık sokaklarda tek başıma yürüdüm
Çevrildim dostlarla, sesim çıkmadı
Ezildim altında suskunluğumun
En güzel yıllarımın mezar taşını sırtımda taşıdım
Bırakamadım.

İki büklüm olduğumu gören yardıma koştu
Ağırdı yüklerim, farkındaydılar
Herkes elinden geldiğince el attı yüküme
Ama kimse sormadı
Neyin nesi bu mezar taşı ?
Yaşayamadığım mutluluklarımı,
Doyasıya sevemediğim kadınları,
Haykıramadığım her bir öfke kırıntısını,
Geceleri gözyaşından sırıksıklam olan yastıklarımı,
Arkasından baktığım her insanı,
Sigarayla başladığım her sabahı,
Kendimin yarısını öldürüp gömdüm.
Attım sırtıma mezar taşımı
Kimse sormadı.