Mezar taşı gibi suskun yüreğim
Yıkık virane bir şehir gibi
Koca bir okyanusda boğuluyorum
önce batıyorum yavaş yavaş kollarım dışarda son çırpınışlarım ve
Parmak uçlarım en son kalan ve
Dibe çekiyor beni deniz
Aşkımızın son çırpınışları gibiymiş
Seni sevmek;
sen uzakdan seyrederken
Ben;
Terkedilmiş bir şehir gibiyim
Harap ve bitap savaşdan çıkmış yaralı
Şimdilerde;
Yürüyorum kalabalık metropolde
Ama bir okadar boş kaldırımlar
Ayak seslerim yankılanıyor kulaklarımda
Her attığım adımlarda
Sende bir parçamı bırakarak gidiyorum Bu yorgun şehirden
Kayıt Tarihi : 20.2.2013 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Okay Zal](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/20/mezar-tasi-81.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!