herkesin akraba olduğu
köy mezarlığında
dikilip kalmalı,
bir hikayesi mutlaka olmalıydı..
tahta kurularının ardından
anıların da terk ettiği
otuz numaralı
eski evin önünde
bir türlü dik duramadı.
çok yorgundu,
geldiği gün
derin bir uykuya daldı..
her gece rüyasında
Ceviz dereyi gördü.
mezarlığın en güzel yerinde
dimdik ayaktaydı
üzerinde hikayesi..
Kayıt Tarihi : 19.7.2011 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!